«مهر ورزان گيلان پژوه» و ياران سفركرده

هفته ي گذشته سمن «مهرورزان گيلان پژوه» يكي از برجسته ترين يارانش را از دست  داد. فروردين ماه امسال نيز رئيس هيئت مديره و مدير عامل آن يارانش را تنها گذاشت و رفت . اين دومين بار است در طول سال جاري دوتن از اعضاي اصلي هيئت مديره اين تشكل فرهنگي ،‌روي در نقاب خاك مي سپارند.از بين سه تن از اعضاي اصلي تنها يك نفر باقي مانده است . البته در كنار 4 تن از اعضاي هيئت اجرايي به نامان [...] كه در سال 1387 فعاليت رسمي خودشان را آغاز كردند«تا فرهنگ بومي گيلان را ... در قالب سخنراني و شعر خواني به عموم ارايه دهند » و نام با مسماي«مهرورزان گيلان پژوه» را  كه برازنده ي «گيلان شناسي» بود برايش برگزيدند . اگر گيلان را در تعريف از اقوام به دقت معني نماييم گيلك و تالش و... بايستي بطور مساوي در دو كفه ي ترازوي افكار عمومي قرار بگيرد.

اين سمن در طول فعاليت هاي خود ،‌همايش هاي بي شماري را در مجتمع فرهنگي هنري خاتم الانبياء(ع) رشت با حمايت اداره ي محترم كل فرهنگ ارشاد اسلامي گيلان برگزار نموده است. جلسات بيشماري را در كنار شعر خواني ،‌موسيقي به زباني خاص و مقالات فراواني را در همان همايش ها ارايه دادند كه هيچ يك از انها رنگ وبوي تالش به خود نگرفت . نه زخمه يي بر تار موسيقي تالش زده شد ،‌نه خواننده يي «تالشي» خواند و نه شاعري شعري!حتا تا جايي كه بعد ها كتاب قطوري بنام «گيلان مهر»(تاريخ انتشار سال 1390را با خود دارد) « با حمايت مالي اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي استان گيلان چاپ و انتشار » يافته بود ، هيچ مقاله يي از قوم كُهن تالش در آن ديده نشد.

شايد يكي از دلايلش اين باشد ،‌غير تالشي سال هاست به نام تالش و به همراي جواني ، جريده ي محلي اي را در هشتپر تالش در اختيار دارند،‌هر از چند گاه با بهره بردن ـ يكي دو سه فعال سياسي تالش آنسوي مرز را بر جسته سازي نموده كه حتا آوازه ي اين جريده از هشتپر تا به ماسال نمي رسد. در همان دو شهر شايد ناشناخته باقي مانده باشد. تا جايي كه افرادي قبلن با آن جريده داد و ستد قلمي داشتند امروز از آن روي گردانده اند. از طرفي ، اين فعال غير تالش يك پژوهشگر است و در بين ديگر اقوام هم ديده مي شود . همانند همه ي پژوهشگراني كه چه بسا براي همين زبان خاص نيز مطالبي نوشته و تحقيقاتي انجام داده اند . با اين استدلال اگر بوده باشد كه نيست ؛‌ آيا مي توان آثار قومي را حذف نمود؟

اگر به كارنامه ي دوستان مورد نظر اشاره گردد ، بنام قوم خود در « همايش تالش شناسي» برون مرزي شركت مي جويند ،‌بي آنكه حتا گزارش كاري را به افكار عمومي ارايه داده باشند . اين جاي پرسش است ـ و اين راه يكي از پژوهشگران تالش نيز در طي نامه يي سال گذشته از اعضاي اين سمن خواسته بود كه هنوز بي پاسخ مانده است . چگونه مي شود در آنسوي مرز متولي تالش شد و در اين سوقوم كُهن تالش را بطور كل فراموش كرد؟!

ختم كلام اينكه ،‌ همانگونه كه در اساسنامه اين سمن اشاره شده ـ مي بايست با توجه به اينكه دو تن از اعضاي محترم اين سازمان مردم نهاد كه به رحمت ايزدي پيوسته اند ،  انتخاباتي صورت پذيرد وآيا باز تالش به همان روال گذشته مورد بي مهري «مهرورزان گيلان پژوه» قرار خواهد گرفت و حذف خواهد شد ؟ يا اينكه نه اندك تجديد نظري در اين خصوص خواهد شد؟